تحلیل عناصر زبانی شعر حسین پناهی از دیدگاه سبک شناختی

سبک و سبک شناسی به عنوان یک علم از فنون جدید است که در سال 1909 با اثری از بالی ـ که از شاگردان دوسوسور بود ـ  درباره سبک شناسی شناخته شد و رفته رفته مورد توجه سایر زبان شناسان اروپایی قرار گرفت. این علم بعدها در ایران رواج یافته، مورد توجه صاحب نظران قرار گرفت. در این پژوهش با عنوان تحلیل عناصر زبانی شعر حسین پناهی (1335-1383) از دیدگاه سبک شناختی، به تحلیل ویژگی های سبکی زبان اشعار مرحوم پناهی پرداخته شده است. از جمله این ویژگی ها می توان به تأثیر سینما و هنر بر این آثار، زبان ویژه، وفور اسم های خاص و واژگان بیگانه و... اشاره کرد. رنگ ها نیز از جمله مواردیست که با بررسی آن، به دیگر ویژگی زبان شاعر می رسیم. بسامد و درصد هر کدام از ویژگی ها در پایان بیان شده است.